Maandelijks archief: februari 2018

  Golvend over de glooiingen komt dag na dag een glans van violet aan om het groen te doven, als grassen waar ik nooit de namen van leerde – ontelbaar, profetisch, vergankelijk – een bloei neer zetten zo veelvormig, dat … Lees verder →

  Eind februari en ik ken hem wel deze Noordooster, die zich geslepen heeft aan de ijskappen van Europa – maar hij is geen bevriende wind Mijn zolen klossen op de grond hard van zijn vriezen, glad als een dansvloer … Lees verder →

Eenzame narcis, tere soldaat, die daar zo dapper in de koude staat, gescheiden van de overige narcissen – ben je op een veldtocht zoekgeraakt? wat is het dat je zo afzonderlijk maakt en dat je in de bittere wind het … Lees verder →

Het is gelukt! Zie voor het gedicht  de bijdrage hieronder   Foto M.Wagenaar Dit Bloggen! Raad aan op Facebook Tweet Abonneer je op de commentaren op deze post. Print for later Maak een favoriet in je browser Vertel iemand per … Lees verder →

    Samengeklonterd in de duisternis tot kleine brokken kleur gestold verborgen tussen kluiten zwarte grond breekt zich onmerkbaar los nog vormeloos concentraat ontfutseld aan een overdaad van grofte, vecht zich naar een eigen staat, volgend verfijning ingeschapen –   … Lees verder →