Het gerucht van grote
dorre bladeren, die
rechtop rennend het pad
afkwamen, om de getande
lila wieltjes van de bloemen
hijgend even tot stilstand kwamen
de libellen, verre
van de paren, zitten
elkaar in wild gevlekte
oorlogsmimicry nu
achterna over het water
waar telkens handenvol zaden
in snelle wenteling
om hun as, als
hefschroefvliegtuigjes afdalend
landen om zich als scheepjes
verder te haasten, een bruin zeil
in top; en heel dit onderhavige
dit ongerijmd ondermaanse
waar de hagedis
kortstondig
over de gespietste schermutselingen
van muggen en vliegjes
heerseres is, is onderhevig
aan beweging
verandering, verstrooiing en
volksverhuizing, opkomst
en ondergang van generaties
in één stroomversnelling
van tijd en van geschiedenis
Foto: John Portielje
Gedicht: Elly de Waard, Anderling
Gedicht: Emily Dickinson
Vertaling: Elly de Waard
Muziek: Cees Thissen (zie link onder het gedicht)
I SHOULD NOT DARE TO LEAVE MY FRIEND
Ik zou mijn vriend niet alleen durven laten,
Omdat – omdat als hij dood zou gaan
Als ik er niet was – en ik – te laat –
Bij het Hart dat mij wilde terug zou zijn –
Als ik de ogen teleur zou stellen
Die mij zo zochten – zo zochten – te zien –
Die het niet konden dulden dicht te gaan
Voordat ze mij ‘opmerkten’ – mij hadden gezien –
Als ik de geduldige trouw zou beschamen
Er zo zeker van dat ik kwam – dat ik kwam –
Dat hij luisterend – luisterend blijvend – insliep –
Sprekend van mijn dralende naam –
Mijn Hart zou wensen dat het eerder brak –
Omdat breken daarna – het breken daarna –
Even zinloos zou zijn als de ochtendzon op –
Waar de nachtelijke vorst – gelegen had!
Dit is de basiscompositie van een van de mooiste liederen van Cees Thissen muziekproductie Emily meets Elly, door koor, soliste en band op sublieme wijze gevarieerd en uitgewerkt.
