Auteur Archief: EdW

Het ene ongeluk na het andere trof ons land (voor zover we in deze dagen nog van een eigen land kunnen spreken, nu de dwang van het publieke menen zich in ons hoofd heeft verschanst; onze uiterlijke vrijheden zijn groter … Lees verder →

  De adem van de glasblazers blaast het papieren landschap van de schilder Hockney kleur en leven in De meidoorns, die het zoveel jaren lang regeren van de Britse koningin  met hun standvastigheid  en helderheid verbeelden, zijn het centrum van … Lees verder →

  Ik hoorde een wijs man laatst zeggen (het was de dichter Leo Vroman) dat het geen zin heeft je om je lot te beklagen omdat de natuur geen rechtvaardigheid kent. Ik zou dit graag preciezer willen. In het eerste … Lees verder →

    Ik zat. Zij ging voorbij. En ik herinnerde mij plotseling dat ik vergat om haar te vragen wat mij enkele dagen nu al bezig hield: Zeg, weet je wel hoeveel gedichten ik ooit op je schreef? Vanuit een … Lees verder →

      De wind waait geuren aan van vuur en achter de wind een rimpeling van in de tijd verloren dagen o mocht niet één geluid van luisteren dit stille breken, deze vage notie van schaduw tussen de olijven … Lees verder →