Auteur Archief: EdW

Ik zag de onverbiddelijke zon opeens de moeder zijn van haar planeten Als ouder van een hele schaar verfrist zij zich elke elf jaar van pool tot pool en slaat het stroomvlak van haar mantel, haar magnetisch veld opnieuw en … Lees verder →

Het is alsof de kleine struiken gloeien in hun dunste takken, brandend gewreven aan het gewicht van een te laag hangende hemel in beweging. Ze worden opgezadeld met het licht dat het seizoen zichzelf onthoudt – lopers, aan eigen grond … Lees verder →

  Denk deze Kerstdagen eens aan de vele daklozen die wij als burgers van een altijd nog rijk land ons hebben toegestaan.  Die bij gebrek aan geld, een huis, met onterechte schulden, zonder baan, het harde lot van hun ontbering … Lees verder →

De avondlijke steden aan de horizon, waar hele sterrenstelsels zich onder de donkerende hemel die met wolken is bedekt, op aarde hebben neergelegd. Het Roergebied. Een in de regen uitgelopen goud van autolichten glijdt de heuvel af. Door het rookkleurig … Lees verder →

In een hoek van het veld onder heel sterke, geen ranke, maar knoestige berken, op de stenige grond te gaan zitten, de stok naast je neer te leggen, de heuvels om je heen te hebben en de enige te zijn … Lees verder →