Mijn werkelijkheid was er een
van wolken, geschraagd door
dromen; van denkbeelden en
abstracties, waarvan de cijfers
en de codes nog de meest
reële noties vormden;
waarin het zoemen van
motoren en van consonanten
zich verstrengelde opdat
de strekking van de woorden
die voorkomen moesten dat
er nog meer verloren raakte
werd bezworen – zo zwierf ik
jaren door de wereld
terwijl ik altijd maar weer
stukken van haar vond in andere
vrouwen, op wie ik dan voor
korte tijd verliefd werd
door een lip, de opslag
van een oog, een enkel, hoe
zij zich bewoog, of doodgewoon
alleen maar door de koelte
van een blik
Gedicht uit: Eenzang
Collage Jak Beemsterboer: Missing: old daydream