De autoramen zijn beslagen
de schemering is nog niet diep
genoeg; de autozetels staan
ten laagste, stand die voor het vrijen
het minste ongemak oproept.
En ’s avonds laat kijken passanten
verwonderd om het roepen
uit de donkere wagen op
en hun verbazing kan ik delen:
ben ik nooit ouder dan achttien
geworden? dat het intiemste
op mijn veertigste nog moet
op straat?
Uit: Eenzang


1 Responses to LIEFDE EN AUTO’S