WIJ, GEZIEN IN TIJD EN RUIMTE

                                                                     Science discovers, art digests

Nieuwsgierigheid reed over Mars
zij zag het landschap, legde het
voorzichtig vast en zeefde zand
en korrels slijpsel die een onbekende
wind verpulverd had en afgeblazen
van ons vreemde maar voor waar
te nemen rotsen

In sneeuw van koolstofdioxides
droge ijskristallen zette zij
haar kleine sporen namens ons
op honderd miljoen mijlen afstand
zeer verdiept in de processen
van hoe water steen slijt en hoe wind –
zeer verdiept in wat zij vond

Zusterplaneet van de aarde
die ooit water had – zelfs oceanen
dat wil zeggen mogelijk leven –
die misschien ons voorbeeld was?
Ook wat lot betreft, zo’n honderd miljoen
jaren her en eerder –
of vooruit gerekend vanaf heden?

Foto: NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter: Dragon Scales of Mars
Gedicht: Elly de Waard: In die Tijd die

Op de foto is een verweerd Marslandschap te zien dat oorspronkelijk de bodem van een oceaan was.