MERIDIAAN – AMY CLAMPITT

Eerste daglicht op de met bitterzoet behangen
slapende veranda, hartje zomer: dauw
over heel het grasveld, diamant-
puntig overbelichte schaduwen zaaiend:
de schaduw van de werkman die draait
over het pad, een flits van melkemmers
in het voorbijgaan: geen dreiging in zicht, geen aanwijzing
ook maar ergens in het heelal van die

apathie op de meridiaan, het zenith
van absolute verveling, vliegen
die zwarte wiegenliederen neuriën in de keuken,
melkzure kruiken, de melkontromer
nog niet afgewassen, wat is er meer in het leven
dan karweien en nog eens karweien, spoelwater,
vermoeidheid, ongewenste kinderen, niets
om de longueur van de namiddag in beroering te brengen

behalve mogelijk donderkoppen
klimmend, loodkleurig, torenend albast
van binnenuit verlicht door schittering en verschrikking
– gevorkte bliksems

                                seconde-splijtend onheil

Beeld: Solanum dulcamara of bitterzoet
Gedicht: Amy Clampitt, Meridian, The Kingfisher
Vertaling: Christine D’haen en Elly de Waard