PENTHOUSE LOVESONG

Voor Cara

In de vroege, nog nachtelijke
ochtend ligt de stad aan haar voeten.
Zijn lichtjuwelen als een gift
rondom haar uitgestald tot aan

de horizon. Haar met parels
en lichten bespikkelde borsten zijn
hemelkoepels, hemelzwoegers,
op het ritme van hartslag en

ademhaling reikend naar het
hoogste punt, de overgang
van stad naar lichaam naar licht en
wolken, in concentrische cirkels

en golven uitgezet. Ik die
haar samenhang heb uitgedaagd, ben
aangegaan, draag haar op handen, heb
haar als een handschoen aan.

Elly de Waard, uit: Van cadmium lekken de bossen