IN HET VOORVIRTUELE

Al veel eerder hield ik mij bezig
met de gradaties in kunstmatigheid
Jaren geleden vanuit een koffiebar
in oranje plastic uitgevoerd keek ik
in de bijna natuurlijke schoonheid
van een natgeregende Leidsestraat
(het asfalt glanst als muizenleer!)
die vanuit het schelle neonlicht bezien
een grijs en ademend bospad geleek

waarlangs zo nu en dan de schaduw
van een late wandelaar gleed
die overvallen door de schemering
zich haastte langs het trottoir  (op weg
naar een misschien nog met kolen
gestookte haard) in die andere wereld
achter glas en bezijden dit licht
waar slechts de rails opglansden en
zelfs het verkeer zich nu stilhield

Gedicht: Elly de Waard