Dat deze verstilling is gewonnen
op die baaierd van ongenoegen;
die schepping uit vernietiging
een vredig ogenblik als dit
heeft voortgebracht. Mist hangt tussen
de roerloze bomen en toch is het
vrolijk, het gekliefde hout stapelt
zich op tegen een stam; massa
in slaap, van vuur alleen maar dromend.
Uitzicht is teruggebracht tot een
vermoeden van verte, doorzeefd
van licht. Het heelal is een toverbal,
goochelaarsbal van zeg: de hoeder.
Gedicht: Elly de Waard, Van Cadmium Lekken de Bossen
Eigen foto

2 Responses to OP DEZE OCHTEND IN DECEMBER