AAN DE HORIZON SCHUIVEN…

Aan de horizon schuiven
Reusachtige ijzeren deuren
Open, het gerucht van het
Ochtendverkeer dat zijn spits-
Uren loopt. Door de stenen
Schaal van de stratosfeer rollen
Als loden kogels de jagers,
Zij schampen de ruimte met hun
Schamperende geluid dat op de
Grootst mogelijke verachting

Duidt. Met explosies van brand-
Stoffen die uit fossiele stilten
Zijn opgediept bekrassen ze de
Schutting van de lucht met hun
Vluchtige graffiti, de
Geslaapmiddelden, de pijn-
Gestilden, de gehoor-
Gestoorden, onder hun Japanse
Tarnkappe van Sony liggen zij
Aan een infuus van muziek.

Gedicht: Elly de Waard, Een Wildernis van Verbindingen