Zie dit minuscule september-madeliefje als een radertje in het grote
mechaniek van mijn leven: dat nu de klok naar 82 in jaren draait

September en de atmosfeer is stil
er valt nog nauwelijks een blad
zelfs op de kleinste schaal van zichtbaarheid
houdt de natuur zich in, de minuscuulste
bloei treedt aan het licht, er is
alleen verademing – ook in mijzelf
het is mijn geboortemaand, een
cyclus komt ten einde en er wacht
een zoveelste begin, een nieuwe jaarring
Gedicht: Elly de Waard, Meestal Tussen Bomen
Eigen foto: Madeliefje in September, nog net geen cm breed
3 Responses to DE NEGENDE MAAND