OOIT ZAL DIE DAG ER KOMEN / WAARVAN IK DROOMDE DAT DIE DE WAARHEID WAS

Er ligt een bodem van angst
die alles draagt, waar een koepel
onzichtbaar van dichtgeweven
verwarringen overheen hangt –

Omhoog uit deze chaos rijst
de stem van La Callas die steeds
luider, maar in flarden, de mooiste
aria uit Madame Butterfly zingt –

Als om helder te maken dat zelfs
door puin en vernieling beschadigde
schoonheid haar puurheid behoudt
en vernietiging overwint –

Zij, die mijn afbrokkelend droombeeld
haar richting meegeeft – mij, die
door haar te begrijpen, dit ochtendlijk
hologram op de huid van dit

ogenblik schreef

Gedicht: Elly de Waard, Meestal Tussen Bomen