NACHTELIJKE ONTMOETING

Het was een avond, lang geleden
de maan stond hoog, het was heel licht

en waar ik liep, over het Doornvlak
dampte de grond van warme mist

Ik ging liggen in het stugge gras
lag stil te kijken naar de nacht

Een uil kwam aangevlogen
en streek neer, zo dichtbij op een tak

dat wij elkaar haast raken konden
en bleef zo stil als ik daar zitten

onderzoekend wie ik was
Tot hij, gerustgesteld en bijna

zich vervelend al, verdween met kalm
gefladder in een schemerdal

Gedicht: Elly de Waard