De ribben van de brug liggen
Als wervels in de lymfe van
De lucht en trillen van hitte.
Rug, die zich spant van de oever
Naar een overkant. Door het land-
Schap flitsen spiegels, ruiten,
Blinkende lemmetten. Wind
Rolt op licht gedragen over de
Golven aan, zijn slaven. Stralend
Zijn ze gebogen onder zijn
Koninklijke slagen. De hemel
Gorgelt kort uit haar metalen
Kelen. Achter hun namen rusten
Onzichtbaar dorpen en steden.
Wildernis van verbindingen,
Strekking van ribben; ik glijd
Langs de knopen van haar rug,
Touwladder naar een jungle van
Geluk. Tussen de wegen en het
Doel, is daar een juiste midden?
Beeld: Gabriele Viertel, Art of Allure
Gedicht: Elly de Waard: Een Wildernis van Verbindingen
The ribs of the bridge are laid out
Like vertebrae within the lymph of
The air and tremble in the heat.
Back that arches from the bank
To an other side. Through the land-
Scape flash mirrors, windowpanes,
Glinting edges of blades. Wind
Rolls in carried on light over the
Crests of waves, his slaves. Blazing
They run stooped beneath his
Royal blows. The sky briefly
Gurgles out of her metallic
Throats. Villages, cities reside
Invisibly behind their names.
Wilderness of interconnections,
An extension of ribs; I slide
Down the nodes of her back,
Rope ladder toward a jungle of
Bliss. Between the back roads and the
End, is there a true mean?
Image: Gabriele Viertel, Art of Allure
Poem: Elly de Waard, A wilderness of Interconnections
Translation: Wanda Boeke
