A Quiet Passion is verplaatst naar een andere pagina. Klik deze link aan: Overig werk -> Quiet Passion
ON SILVER FEET – OP ZILVEREN VOETEN
Op zilveren voeten trippelt
Het bestek door het gerecht. Zij
Zit kaarsrecht, ik zit gebogen.
Statig als zeppelins drijven
Insekten tussen de rozen
Die met hun knoppen de contouren
Van Istanboel opvoeren, maar
Zonder minaretten. Ik diste
Ons geluk op maar mijn honger
Naar haar lust geen voedsel dan van
Haar aard. Koelte wuiven wij ons
Toe met de servetten. Ik wil haar
Naakter, haar rug die glad is als
Ivoor dat door de beduimeling van
Duizend en één nacht ingesleten
Is wil ik vervolmaakt zien. Lak
Spat van haar nagels als haar
Gehakte lopen om de tafel
Nadert. Ik leg haar in het gras en
Vouw haar als een waaier open.
Beeld: Gabriele Viertel, Follow me into the Depths
Gedicht: Elly de Waard, Een Wildernis van Verbindingen
On silver feet the cutlery
Tiptoes through its meal. She sits
Straight as a board while I slouch.
Stately as zeppelins insects
Hover among the roses
Whose buds stage the contours
Of Instanbul, but without
Minarets. I dished up our
Happiness, but my appetite
For her has no taste for a food
Other than hers. We cool ourselves
With the napkins. I want her
Barer, her back worn smooth as
Ivory by the fingering
Of a thousand and one nights
I want to see wholly perfect. Polish
Spatters off her nails as her high-
Heeled movement around the table
Nears. I lay her out in the grass and
Open her like a fan unfolding.
Image: Gabriele Viertel, Follow me into the Depths
Poem: Elly de Waard, A wilderness of Interconnections
Translation: Wanda Boeke
Geplaatst in Algemeen
4 reacties
IN DE DIEPTEN VAN DE ROOS
*********
Als parelmoer liggen haar lippen
gezwollen in de even zachtroze
en glanzende rozen van haar slippe-
stof; dezelfde die in een vaas
staan en die ze voor mij in zo een
overdaad heeft meegenomen
Foto: Gabriele Viertel, Two Roses
Gedicht: Elly de Waard, Eenzang
Geplaatst in De hemel van Toulouse, Eenzang
3 reacties
Vlucht MH17 in Franse vertaling (voor Septentrion)
VOL MH17
Avoir une opinion sur tout
vous est loisible –
mais débranchez aussi
La plupart des êtres
qui meurent par violence
sont innocents
En plein vol
de leur vie ils
pleuvent sur terre
brûlant comme des déchets
dans l’amère odeur
de leur émiettement
Leur mort n’est pas la fin
mais le commencement
d’une infinie tristesse
VLUCHT MH17
Overal een mening
over hebben mag –
maar val ook stil
De meeste mensen
die door geweld sterven
zijn onschuldig
In de volle vlucht
van hun leven
regenen zij neer
brandend als vuilnis
in de bittere geur
van hun verkruimeling
Hun dood is niet het einde
maar het begin
van een oneindige droefheid
Foto: Joke van Vlijmen
Gedicht: Elly de Waard, In die tijd die
Traduit du néerlandais par Frans De Haes.
Geplaatst in In die tijd die
1 reactie
EENZANG en de VERLOREN ZIEL
Soms –
wachtte ze ook op mij
liggend in bed, gereed
mij te ontvangen. Onder haar
dunne hemd alleen in de slip
gekleed, die ik uit Parijs
voor haar had meegebracht:
een vlek van kant en zij
en over de hele bilnaad
slechts een smalle band.
Haar te bezitten gaf mij
het gevoel dat ik haar schiep
dat ik haar lijf onder mijn
handen zijn volmaaktheid
gaf, ik die tevens een diep
ontzag voor de schier eindeloze
stroom van haar orgasmes had
die ik als een natuurverschijnsel
zag, waar ik een even nietig
als onmisbaar onderdeel
van was. – Een wijfjesdier
dat ben je en altijd
geweest! En wat ben jij dan?
– Ik? Ik ben gewoon alleen
een beest
Beeld: Gebriele Viertel, My lost soul
Gedicht: Elly de Waard, uit de cyclus Eenzang
Geplaatst in Algemeen
3 reacties