Categorie archief: Strofen

Kastanjes, uitgelopen, staan te wuiven een kleine zakdoek in hun kleine hand als aan een kade waar de boten fluiten omdat de wind gedraaid is naar het zuiden en zij, de winter in hun ruimen uit kunnen varen naar een … Lees verder →

Winter is het, Kerstmis spoedig, Onder het poetsen wordt geoefend In het zingen door mijn moeder. Donker is het dagelijks vroeger, Koper blinkt, de kachel brandt. In de koude hak ik hout. Sterren schieten uit de schoorsteen, Regenen wensen naar … Lees verder →

  Een trui vliegt door de lucht, de puddingkleurige namiddaglucht, een gele trui en uitgedaan omdat hij warm is en te lang gedragen. Hij drijft op golven van de zee en zinkt met de zonsondergang mee, de stad baadt naaktgeschouderd … Lees verder →