Categorie archief: Anderling

Ochtend is niets dan licht . . . . . . . . . . . . . . . .  dat zich een baan breekt door de dichte takken, . . . . . . . . . . … Lees verder →

Nu al het stof is neergeslagen en elk zich teruggetrokken heeft op zijn verdriet, in een niet klagen maar in aanvaarden zeker niet, nu klopt alleen nog in de nacht mijn hart zo wild en koortsloos en van dromen over … Lees verder →

Na de modder en de ruw geschoren hagen, als borstelige wormen langs de paden kruipend door de wildernis, is het of je wordt opgetild door de hoogheid van het park met zijn tot in de hemel reikende kruinen; hoe aandoenlijk … Lees verder →

Het riet boog moeiteloos om in alle richtingen, verrukt om krom te liggen in de wind zijn buigzaamheid te testen, zijn meegevendheid; en ik? ook ik genoot van het herkennen van de tijd dat kracht nog een almachtig ding was … Lees verder →

Herfst en langzaam verstoft elk glanzen, lucht ruikt naar kolenvuur en vocht de wanhoop van er niet in slagen wat je je voorneemt te behalen rook van dat smeulen stijgt in je binnenste op Uit: Anderling Dit Bloggen! Raad aan … Lees verder →