Categorie archief: Anderling

De dagen houden niet over van zichzelf, ze zijn te heet en er wordt niets met mijn twee handen omgesmeed; pas onder de sterren in de smidse van de nacht, die in een vonkenregen is verstard flonkert de maan, Hefaistos’ … Lees verder →

Voor Marijke De wolken die hier vliegen staan op aarde stil en waar ze overgaan in eilanden ligt een groot land, dat leeg is met een altijd lage zon en lange avonden. Eilanden zijn hier zo veelvuldig als op het … Lees verder →

(In de nagedachtenis van Barbara van Lier)   Om op een koude ochtend in een uithoek van het land te ontwaken in een huis van vrienden, op te staan, in een afgeschutte nis van de stal de warme kraan open … Lees verder →

Tegen de avond, als het gegil van de dag wegsterft en het strand leeg raakt, de zee kalmer wordt met een brede langgerektheid die zich als een verzadigdheid van alle geluid van je meester maakt en zich een zachte nevel … Lees verder →