IN HET NOORDERLICHT

I.M. Jan Ameling Emmens

Ik mij een waaien
voorstelde te horen
dat met grote gebaren
omging door de bomen

alsof het de zomen waren
van een rok of een gewaad
dat van hoog afhing –
de nacht was licht

de maan nam af en vlakbij
opende zich plotseling
als van een vergezicht
een aanwezigheid

een lichaam als een ding
dat was gewikkeld in
een badjas en dat
aan te raken dichtbij

in het duister naast mij
ook met ingehouden
adem te luisteren
lag of hing –

en mij beving
hoewel ik niet wist wie
het was, de zekerheid
dat ik het kende

en dat mijn diepste
en meest woeste liefde
naar dit weergekeerde
lichaam uitging

Gedicht: Elly de Waard, Anderling