BEDE OM AFSTAND, STILTE en het weg zijn van de wereld

RUIS, branding, waai o ondoorgrondelijke
wind en effen voor mij het geluid van

zoveel woorden, zoveel loos gepraat dat
zich in mijn hoofd bevindt, een dictatuur

van timbres, intonaties, flarden taal
van anderen, tot gek makens toe

echoënd, allemaal, hun graffiti
op de muren van mijn ziel, een straf van

god, een dodencel, waarin ik de uren
die ik nog te gaan heb, tel, in dat kaal

vertrek en de lachmachine is er
altijd aangezet – o branding,

golven, spoel zo mogelijk met geweld
dit strand schoon, opdat overblijven kan

het witte, weer ontvankelijke zand
waar zon of water, schaduwwolken of

een neersuizende wind zijn eendere
altijd andere geheim in schrijven kan –

Gedicht: Elly de Waard