OCHTEND IS NIETS DAN LICHT

Ochtend is niets dan licht
. . . . . . . . . . . . . . . .  dat zich een baan breekt
door de dichte takken,
. . . . . . . . . . . . . . . . dat zich rondom zware
gebouwen uit zal hakken,
. . . . . . . . . . . . . . . . zichzelf in bundels ontbarend

Ochtend heeft niets van het grauwe
. . . . . . . . . . . . . . . . de dag van gisteren
nog zo lauw makende,
. . . . . . . . . . . . . . . . het flauwe grijze, muisgrijze
kouwe, dat het blauwe
. . . . . . . . . . . . . . . . onzichtbaar maakte

En mijn hart, mijn ziek hart
. . . . . . . . . . . . . . . . springt weer op, want in
somberheid was ik starende
. . . . . . . . . . . . . . . .  en aan het dauwe
kan ik mij laven, weg ben ik
. . . . . . . . . . . . . . . . van al het verklarende

Foto: Ochtendlijke tuin van het Vogelwater, 28 augustus 2016

Gedicht komt uit Anderling