Categorie archief: Onvoltooiing
IK KLEEDDE HAAR IN HET NACHTBLAUW
Ik kleedde haar in het nachtblauw van de net ontloken irisknop, geen zij ter wereld neemt het tegen het strakke glanzen van die stof op met die stijve kroken die zo zacht zijn tegelijk, terwijl de kleur het zeeblauw … Lees verder
GESNOERD HAAR MIDDEL
Gesnoerd haar middel in een breed ceintuur dat haar toch al zo smalle taille tot nog grotere slankheid spande, de met mijn handen te omvangen middellijn van haar figuur. Het mooie on- gemak van hakken plaatste ze telkens in … Lees verder
DIT IS (SPANJE)
DIT IS het land van de stekende torren aan een strand waar een boot als een pisse- bed die op zijn rug ligt, dood, langs drijft door het zicht en de mestkever, bemodderd als een laars waarvoor geen schoenpoetser is, de … Lees verder
O het ritme van stoplichten! Swingend reed ik door de stad. Mijn voet pompte het gas in een cadans die naar behoren op de groene afgesteld was. O het mennen van de motoren. Het trekken en remmen van hun paardenkracht! … Lees verder
“BERKENBOSCH”
Zij haalde adem, als naalden die diep door een stof getrokken worden en regelmatig ondergedoken is haar draad. Wij sliepen onder de hanebalken, het gevlekte, houten hobbelpaard stond goeiig wakend in een hoek, de ijsbeer op de grond droeg op … Lees verder