Categorie archieven: Onvoltooiing

O wat een heerlijk weer, het hout
klapt in zijn handen van verrukking
en de dauw ligt op het mos tot
bij de deur als natte druppels
van gouache met een depot
van kleur, een dikke, rulle stof.

Ik wil je kussen op je mond
mijn tong tussen je lippen steken,
de spanning van je weerstand breken,
de diepte proeven van je grond.

Gevleugelde
zeemeermin, de nachtvlinder, die
aan mijn ramen slaat, haar rok
het onderstuk van een gewaad
– vijftiger jaren, Hollywood –
dat als de rest van een
verpopping om haar benen
staat, de bindsels van een
sprookjesboek, in wit doek
ingenaaid
o sneeuwwitte
filmster, balancerend
op de grens van schaduwen
en licht en hulpeloos
op het toverachtig
schijnen van mijn lamp
gericht, o eenzame
uit de nacht omhoog
gerezen koningin, o
Elizabeth, o
Marylin