Een nieuwe Wimbledonkampioen

Twaalf uur – het is noen. Fazanten wedijveren
met het gelui van de abdij op afstand.
Later, in voller middag is het stil
op duiven na die met hun zware lichaam ritselen in groen.

Soms hinderen stemmen niet, als ze maar ver genoeg zijn
en voorbij gaan, opgenomen in een algemeen verschiet
dat nu het later wordt meer ruimte laat aan vroeger.

Terwijl de zon daalt en het ruisen van de sparren aanzwelt
hoor ik het slaan van tennisballen, vol geraakt,
op het bemoste gravelveld.

1979 Luwte