ZEEREEP

Ruigte. Stuifduinen
Zand schuurt de huid
en striemt de ogen
Gesel van wind en slijpsel
van kristallen grond

Nooit was het anders
sinds de Noordzee, die
directe nazaat van de goden
eonen terug, hier
met haar werk begon

En zij verveeld
of woedend, met haar rusteloze
golven, zandgolven, stuifsels
van haar branding, land schiep
naar haar evenbeeld –

Op de door duinzand overstoven
oeverwallen van het Oer-IJ
loopt een verharde stroomrug
naar een nederzetting
uit de Eenentwintigste Eeuw

*

Foto: Saskia Boelsums
Gedicht: Elly de Waard