Categorie archief: In het Halogeen
EGMOND AAN ZEE
Winderig dorp, open naar zee De laatste lichten van de Voorstraat lopen uit in water Golfjes van blauw steen, ingelegd in de bestrating, lopen dood in zand en vallen uit elkaar Zand ligt tegen de gevels aan de boulevard … Lees verder
IN DIT TIJDPERK VAN OVERGANG & CHAOS
Boven het Doornvlak hangt een lage nevel Het is het zand, dat daar wordt opgedreven door de westenwind De laatste storm smeet het tegen de ramen Op het plaveisel rond mijn hut drommen nu bladeren samen droog en gebogen ratelend … Lees verder
EGMOND AAN ZEE
Winderig dorp, open naar zee De laatste lichten van de Voorstraat lopen uit in water Golfjes van blauw steen, ingelegd in de bestrating, lopen dood in zand en vallen uit elkaar Zand ligt tegen de gevels aan de boulevard gestoven. … Lees verder
HET GESCHORSTE LICHT
Het geschorste licht wild en onsterfelijk onder het gevaarte van het water uitgekomen legt zich neer op de net drooggevallen grond Ach, zeewier, wat nu – wij hebben de mond nog vol van u, maar zo gezond schijnt gij ons … Lees verder
ZEEREEP
Ruigte. Stuifduinen Zand schuurt de huid en striemt de ogen Gesel van wind en slijpsel van kristallen grond Nooit was het anders sinds de Noordzee, die directe nazaat van de goden eonen terug, hier met haar werk begon En zij … Lees verder