De witte rozen in de kransen
waarmee de doden op vier mei
worden herdacht, krijgen de tijd
te spreken in de twee minuten stilte
die het land in acht neemt
In de coulissen van hun dicht
opeen gevouwen, ongerepte
bloemblad opent zich het labyrint
van hun ontbloeiing met terug
werkende kracht tot aan hun knop
om te benadrukken dat het daar afbrak
Ongepubliceerd

1 Responses to NAGEKOMEN 4 MEI GEDICHT