KOPEREN BRUILOFT

OP JOU

Als uitgebloeide grassen
is je haar, zo bleekblond
en je ogen zijn het blauw
van slangenkruid of ossetong –
die haal ik altijd door elkaar

Je bloes de bloei van dovenetel
en je rok: het vroeg kleurende
beukenblad; je jekje heel
zachtgrijs als duindoorntak
en jij kunt even stekelig

zijn! Je hoort hier thuis
net als de vrouwenmantel
in je veldboeket, die alle
stekeligheid met liefde
weer bedekt; je stapt zo

passend, kiezend, plukkend
naast mij voort, in dit, mijn kale
duinterrein en bos, je hoort
hier helemaal bij mij, niets
dat hier is misstaat je –

***

Foto van Cees Noort
Gedicht: Elly de Waard, Proeven van Moord