DIVINA COMMEDIA

Soms meet ik mij het oog
aan van de wereld en bezie
wie ik niet ben

Vervolgens naai ik mij
het oor aan van de wereld
waardoor alles wat ik hoor
mij bij de neus neemt

Blijft mijn mond nog over
om te zeggen wat ik vind
en wat ik wil, maar mijn lippen
blijven als verzegeld stil

Tot mijn keel in lachen
uitbarst, niet te stuiten
om het onwaarschijnlijke
verschil

Afbeelding: Dante, uitziend over de Louteringsberg
Gedicht: Elly de Waard, De aarde, de aarde