Zo mooi theekleurig
batisten zakdoekje
bemodderd en versleten
op de grond –
de draden van het weefsel
nog zo fijn getekend, rafels
gaatjes zelfs, verloren
in verdriet of misschien
weggesmeten, heeft zich
als afgevallen blad
vermomd
Eigen foto: Ahornblad
Eigen gedicht uit: De aarde, de aarde

3 Responses to ACH EN WEE