DE DAGEN HOUDEN NIET OVER…

De dagen houden niet over
van zichzelf, ze zijn te heet
en er wordt niets met mijn twee handen
omgesmeed; pas onder de sterren

in de smidse van de nacht, die
in een vonkenregen is verstard
flonkert de maan, Hefaistos’ laatste
werk, in de scherven op de muur

als vuurvliegen en vleermuizen
fladderen af en aan, bedienden,
de donkere vloer van het zwerk
vegen zij aan en het stroompje

kabbelt er kalm de krullen uit,
een koele bedrijvigheid, pas
in aandachtigheid opgemerkt;
ik voel mij helder nu en sterk.

Gedicht: Elly deWaard, Anderling