Ik zag de onverbiddelijke zon
opeens de moeder zijn van haar planeten
Als ouder van een hele schaar
verfrist zij zich elke elf jaar
van pool tot pool en slaat het stroomvlak
van haar mantel, haar magnetisch veld
opnieuw en sterker om ons heen
Tijdens de omloop om haar, onze dans
duiken wij speels van plooi naar plooi
Wij van de aarde, bij de kleinste horend
kwetsbaar en verfijnd, hebben een extra
eigen veld, een vlindervormig jasje
Beeld: NASA
Gedicht: Elly de Waard, In die tijd die