DE INKEER

Perron van aangestampt  los
gruis en rode aarde

een appelboom staat midden
in een verder kale

gaarde, station
der wateren, Des Eaux;

de laatste trein is met
de zon verdwenen en

in de schemering van
dit stille leven hangt

nog hun dovend licht, het
zich inkerend vuur;

terwijl verlaten
op landwegen, een enkel huis

een schuur, waarin er een
is nagebleven, die

zit en in dit einde
tuurt

Gedicht: Elly deWaard, Eenzang Twee
Schilderij: Isaac Levitan, The Evening after Rain, 1879