Koorts doet met zware stap de ronde
door mijn lichaam, het gelaarsde bloed
spoedt zich in een colonne door mijn hart
dat ik zwak vermoed en steun met een
gevorkte stok, mijn hand. Soepel
marcherende groep is het, die met
hardnekkigheid mijn hoofd vermijdt, alsof
het een besmette straat is – afgezet –
die hij moet overslaan. En vreemd dat zo
het idee ontstaat dat deze ziekte cerebraal is,
slechts bedacht door mijn verstand.
De inspanning die het mijn hersens kost
om deze koorts al denkend op de been
te houden, verdroogt mijn mond, belet
mijn slaap en maakt dat ik steeds dieper
verwikkeld raak in een al niet ontwarbaar
meer op gang gebrachte wisselwerking
tussen gevolg en oorzaak.
Beeld: Sally Cooper, Universal Echo
Jeugdgedicht Elly de Waard, indertijd afgekeurd voor mijn debuutbundel. Recent terug gevonden in de nalatenchap van Tom van Deel, mijn toenmalige poëtische mentor.

6 Responses to HERVONDEN VROEG GEDICHT