Het weer is stil, de lucht is uitgeruimd
en wit, wij wachten tot ze komen
Uit nevels doemen schaduwen op
eerst klein, dan twee, steeds groter
Het ronken van motoren mengt
zich met het beieren van de doodsklok
van Utrechts Domtoren dat de landing
begeleidt en draaglijk maakt
Dan stil opnieuw, het eerste
vliegtuigruim klapt open
Alleen de schuifelende voeten
van de dragers en het eentonig
klingelen van de wind in de
metalen vlaggenmasten
Een onafzienbare rij rouwwagens trekt
in cortège langs de stilgelegde
wegen van het land waar overal
mensen voor zijn uitgelopen
De brandweer van Vianen op de brug
over de Lek brengt een saluut
bij het langsgaan van de stoet –
Gedicht: Elly de Waard
Beeld: screenshot televisie

2 Responses to DE THUISVLUCHT / MH17