LANGS LIJNEN VAN HERINNERING

Langs het gordijn dat je twee kamers
scheidt, scheert ’s nachts
de schemering van een heel zacht

licht dat van je Braun Electric
blijkt te zijn,
zo kleine groene lamp, gelijk

een gloeiende spijker, zei men toen,
die toverachtig
tegen de spiegel schijnt.

Het twaalfstips radiumgroen
van je eerste horloge
dat oplichtte onder

de dekens, heel dicht bij de ogen
van een helder, koortsig brein
dat verder ziend nu

een diepere nacht ontdekt, in een
jonger nog vertrek, waar het lampje
groen en veilig moest waken

terwijl je ziek lag in het grote bed
gerold in een deken
tussen de lakens –

Gedicht, Elly de Waard, Van Cadmium Lekken de Bossen