VANAF DE BODEM

Er stonden grote
aangetaste wanden

om mij heen, van glad
metaal, cilinder

die mijn binnenste
omsloot, het

aangetaste zat hem
in de karteling

van randen, waar een
vlakke zijde, naar het

scheen, met slecht
gereedschap van

was afgerukt. De ziel
was uit mijn blik en

aan mijn innerlijk
was iets stuk of dood of

open – tot op
de bodem aangebroken

conserve van mijzelf
was ik

Gedicht: Elly de Waard, Een Wildernis van Verbindingen