ODE AAN DE KLINKERS VAN HET STERKE WERKWOORD

Zo prachtig als de klinkers
scharnieren in het sterke
werkwoord, ze de klank om-
klappen, kieperen van
alerte è van heden
via milde ie van verleden
tot de molm geworden o
van wat voltooid verleden
tijd moet zijn –

Werpen, wierp, geworpen, zwierig
als vlaggen hangen ze
te wapperen, geven ze
vlees aan het rammelend
gebeente van de toonlozen,
de medeklinkers, knechten
van het flamboyante,
sterven, stierf, gestorven
slist hun rouwbetoon nog na

Gedicht: Elly de Waard, Van Cadmium Lekken de Bossen
Beeld: Georgia O’Keefe, From the Lake