Van wat in rook is opgegaan aan offers
heeft niemand weet – verzoening afgelopen
is wreed wat even stoffelijk was als lief verbrand.
Wat bleef is de herinnering, een vlucht van zien:
de veer die krassend over een bloemblad
vertelt van het bloedbad van weleer.
Veroverend wat je bezit zoek je naar wat je vindt:
de afdruk van een lichaam dat door zeewind
werd gehangen in de wolken boven land –
soms zijn het ribben, soms de knoken van een hand.
Gedicht: Elly de Waard, Luwte
Eigen foto
