
Opgedragen aan de gegijzelde, verkrachte
en vermoorde vrouwen van 7 Okt ’23
De som van alle klagen klom
Tot een hoogte waarvan de
Echo tot in de verste
Sterrenstelsels doordrong. Stilte
Herstelt zich nooit van een
geluid. Elk zwijgen gonst van de
Nagalm van verdriet en zwol
Van alle gerucht, ieder woord
dat ooit weerklonk. In elke
Stilte trilt dat zwaarst akkoord.
Ik hoorde mijn moeders snikken
in mijn eigen beklag en dat
van mijn grootmoeder en van
alle vrouwen voor mij en ach,
Uiteindelijk ook het jouwe
Op onze laatste dag. De som
Van alle geluid is stilte,
Het zwarte gat, het baar-
Moederlijk zwijgen van het
Al in de zwaartekracht.
Gedicht: Elly de Waard: Een Wildernis van Verbindingen
1 Responses to GEDICHT 59 / Voor alle vrouwen van ooit