De donkerste nacht

De donkerste nacht
is die op zee, de
geblinddoekte maan
tast zich het duister

door. – Het voelbare
van een geluid dat
nog een lichaam heeft
de trilling die

de grond verlaat en in
het laagst waarneembaar
luisteren overgaat –
het was nabij en

om mij heen maar
het signaal dat niet meer
aan iets lijfelijks
onttrokken scheen, het

teken dat daarboven
uitsteeg en zich niet
herhaalde maar er
vluchtig was geweest –

had het bestaan? Ik
riep haar aan, midden
op zee, waar niets meer
werkelijk of herkenbaar

was zocht ik een
houvast in haar
naam. De donkerste
nacht is die op zee,

zij tast zich door het
duister heen, de
geblinddoekte maan

Uit: Eenzang