IN HET HALOGEEN

En de daken, met mos beslagen
hun landschap gelijken
in zijn afwisseling van gele en grijze
velden, bespikkeld met geschoren vee

De muren van de huizen zo volmaakt
aan de aarde verwant, want
gebakken ervan, in hun vervaalde rood
en geel zijn het grote kluiten van grond

Er is veel hemel boven een mens op
deze plek en zo er al sprake zou zijn
van steden, dan zijn de straten er nauw

en kronkelend, uitgespaarde beddingen
voor stroompjes van mensen die kabbelen
tussen rotsen en struiken van steen

Gedicht Elly de Waard, In het Halogeen
Schilderij:Hockney