O lichtblauw zeehuis
hout dat aangestrompeld kwam
van zee, hout als een oude man
gebocheld bij het zoeken naar
jukhout door de zeewind
Juthouten gebouw
geschilderd in de tinten van
de zeevlam, altijd nevel
grijsblauw tussen de stammen
schemerend rond een
pleisterplaats van steen
Gras plekt er verlekkerd
door de kieren van de
steengebreide terassen, mos
bedekt er zachtmoedig de hoeken
Het zeehuis heeft een planken
vloer, het zeil dat hier ligt
moet gehesen, in top ermee
de wind er in en wit zand
wordt over het naakte hout nu
uitgestreken in een kabbeling!
Gedicht: Elly de Waard
uit: Proeven van Moord
