Het was een avond, lang geleden
de maan stond hoog, het was heel licht
en waar ik liep, over het Doornvlak
straalde de grond de warmte van de dag
Ik ging liggen in het stugge gras
lag stil te kijken naar de nacht
een uil streek neer op een nabije tak
en bleef zo stil als ik, borende
blik op mij gericht, onderzoeken
wie ik was. Tot hij gerustgesteld
en zich vervelend al, verdween
met kalm gefladder in het schemerdal
ongepubliceerd
beeld: Ger Polak