De golven bulderen
als een nimmer eindigend
eskadron van straaljagers
dat aan de horizon
zijn basis vindt –
De wind jaagt het helm
tot stormen op over
de duintop; het is al weer
vloed en er lijkt geen plek
te vinden waar het natte
zand zich niet aan je voeten
zuigt. De onderkant
van het duin ligt nog
in schaduwen, het is vroeg
in de morgen. – Waar
kun je zijn? wat kun je
aan het doen zijn? jij die
ik zo lang niet zag of
hoorde. Mijn zorgen en
droefheid kennen geen eind
en de golven rollen
in onophoudelijk
weerom zijn en
spatten hun schuim
Jak Beemsterboer was, net als ik, genomineerde voor de Rabobank Cultuurprijs 2014, zij het in de afdeling visuele kunsten
Dit is zijn collage Missing: where are you, dat mij sterk deed denken aan dit gedicht uit mijn bundel Het zij
