Categorie archief: Een Wildernis van Verbindingen

Geweld, beteugeld in Voortvarendheid, hartstocht In helderheid verheven. Mijn Liefde neemt de vormen van Het vliegen aan. Ontroerend Hoe de romp zich, biddend, Zonder ogen, in het blauwe Boort, zijn onverbiddelijk Vertrouwen. Het heilig Toegewijde van dingen, die Eenmaal bewogen … Lees verder →

Sometimes, when looking at her, I see Only myself, she reflects me, being Round, inaccessible. Who is it that I know, that I go into, That goes into her and feels In the deepest part of her that he Is … Lees verder →

Geweld, beteugeld in voortvarendheid, hartstocht in helderheid verheven. Mijn liefde neemt de vormen van het vliegen aan. Ontroerend hoe de romp zich, biddend, zonder ogen, in het blauwe boort. Zijn onverbiddelijk vertrouwen. Het heilig toegewijde van dingen die eenmaal bewogen … Lees verder →

O zwaar is het hart dat als een peer aan aderen in mijn borstkas hangt. Gezwollen van verdriet, te hoog voor dorst. De luchtbel van de kale kroon van takken aan de boom herschept zich in de nerven van zijn … Lees verder →

En, zul je altijd van me houden? – Altijd. Strandlopertjes, ze slapen Hoog in de lucht, de vleugels gestreken, De pootjes tegen elkaar gerust. Monumentaal als pyramiden liggen de Duinen, van achter hun zijden Bakkebaarden, hun zilveren oude Herenhaar van … Lees verder →