Categorie archief: Eenzang Twee

PANDEMIE

Geplaatst op 20 maart 2020 door EdW

  Ik voelde mij ontheemd in dit kamertje, alsof mijn ziel mij nu al had verlaten en in niemandsland verkerend bezig was de snelweg die ons als een singel van de wereld afsneed te doorwaden, rivier van witte en rode … Lees verder →

Geplaatst in Eenzang Twee | 3 Reacties

EN IK RUIK DE FIJNE BOSGROND

Geplaatst op 23 november 2019 door EdW

En ik ruik de fijne bosgrond, die door de paarden bij het slepen opgerakeld wordt, de omgewoelde aarde die het verlangen in mij wakker roept de liefste daarin neer te leggen haar te voelen, naar haar naakt; de stammen liggen … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, Eenzang Twee | 1 reactie

‘DAT ZIJ NIET MEER MENSELIJKS HAD…’

Geplaatst op 8 juni 2018 door EdW

  Ik voelde dat ik mijn liefde torste als een buitenaards stuk steen dat in mijn borst te stralen lag en dat voorheen in de ruimte in een verre zon te schijnen had gelegen en dat zij mij verpletterde omdat zij … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, Eenzang Twee | 2 Reacties

IK ZAG HAAR UIT HET RAAM

Geplaatst op 30 april 2017 door EdW

Ik zag haar uit het raam, zij stond over de smalle, hoge vijver heengebogen en was in de beweging van het water en de lichte scheepjes zeer verdiept; ik zag haar losse haar, ik zag de gratie van haar zonder … Lees verder →

Geplaatst in Eenzang Twee | 1 reactie

DE GEUR VAN …

Geplaatst op 19 augustus 2016 door EdW

De geur van koeien in een verre stal, herinnering van innigheid Streep licht over de vloer Alleen in liefde zijn wij nog een voelend dier Zo’n koele zakdoek als de wind ons blind zijn aanreikt ligt in geen mensenhand – … Lees verder →

Geplaatst in Algemeen, Eenzang Twee | 3 Reacties