TIME TAKES A CIGARETTE, puts it in your mouth..

Time takes a cigarette, puts it in your mouth
You pull on your finger, then another finger, then your cigarette
The wall-to-wall is calling, it lingers, then you forget
Ohh-how-how-how, you’re a rock ‘n’ roll suicide

Deze afbeelding is de cover van Time van de afgelopen week met een van de volmaaktste foto’s van Bowie voorop. Maar het is natuurlijk niet deze ’time’ die in dit prachtige, al zo jong geschreven lied*) wordt bezongen. Het is de tijd die op is, die voorbij is en daarom is de coverstory ook aan David Bowie gewijd.
Toch staat er zoveel in de tekst van deze song dat ook uitstraalt naar zijn eigen einde, ook al was dat dan volstrekt niet zelf gewenst:

You’re too old to lose it, too young to choose it
And the clock waits so patiently on your song
You walk past a cafe but you don’t eat when
you’ve lived too long
Oh, no no no you’re a rock ‘n’ roll suicide

Chevy brakes are snarling, as you stumble across the road
But the day breaks instead so you hurry home
Don’t let the sun blast your shadow
Don’t let the milk float ride your mind
You’re so natural – religiously unkind

Oh no love, you’re not alone
You’re watching yourself but you’re too unfair
You got your head all tangled up
but if I could only make you care
(..)
I’ve had my share, I’ll help you with the pain
You’re not alone

Wie schreef er in die tijd – en ook later, veel later – nog afgezien van de muziek, zulke goede teksten? Alleen al de beschrijving van de verschrikkelijke geluiden van de ‘melk vloot’ die kennelijk waar ook ter wereld nog voor het licht wordt het aanbreken van weer een dag aankondigen of aankondigden?
Bowie kende de eenzaamheid die hij beschrijft. Gelukkig was hij zelf ook niet alleen in zijn laatste ogenblikken.

*) Rock ‘n’ Roll Suicide, 1972 (van het album The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars