SNEEUW EN INKT

Het zijn deze winters die ik terug wil
halen, twee volle pagina’s gevuld met
sneeuw, een lange dunne regel in inkt
geschreven als horizon, een enkele

verre vogel stippelt zijn punten op
de i’s erin. Ik zal mijn hoofd met
berenvel stofferen en ga er wonen
in een knusse hut, kijkend naar

hoe tussen de rotsen en de schrale
bomen een rest van licht zich naar het poolijs
bukt, de lange nacht zich buigt – een

die elk uitzicht in zich opzuigt.
‘O dan verschaft de met het duister
samenvloeiende inkt een zee van licht!.’

Gedicht: Elly de Waard